பொங்கல் தினத்தன்று

முந்தைய நாள் மனையெங்கும் ஆசையுடன்
மாக் கோலமிட்ட அந்தக் காலம்

பொழுது விடியும் முன் தயங்காமல் எழுந்து
காலைப் பனியில் வீட்டு வாயிலில்
மார்கழிப் பனியோடு போட்டியிட்ட
தை முதல் நாள் பனியில்
முக்காடிட்டு அமர்ந்த அந்த நாள்

பசுவின் சாணத்தை சந்தோஷமாகத் தெளித்து
தரையை சுயமாகச் சாயமிட்டு பெருமிதம்
அடைந்த அந்த நாள்

வண்ணப் பொடிகளைப் பரப்பி வைத்து
கோலத்தின் தலைப் பாகம் சிவப்பா பச்சையா
என்று உடன்பிறந்தாரோடு கலந்து உரையாடி
உவப்போடு கோலமிட்ட அந்த நாள்

பின்னர் ஸ்நானம் செய்து பிறகு அப்பா சூடம் காட்டும்
பாணியை பக்கமிருந்து வேடிக்கை கண்டு
பொங்கல் ப்ராசதத்தில் கடவுள் அருள் நிறைய இருப்பதாக
முழுமையாக நம்பி அதன் சுவை, மணம் இரண்டையும்
ஒன்று கூட்டி உயிருணர்வோடுடன் இணைத்த
அந்த நாள்

பூஜை அறையை ஆக்கிரமித்த அந்த ஊதுவத்திப் புகையில்
மெய்மறந்து அந்த வாசம் மூளையின் ஓரச் சதையில்
புதைந்து விட்டது என்று அறிந்திராமலே பூஜை அறையை
விட்டு வெளியே வந்த அந்த நாள்

வீட்டுக் கூடத்தில் கரும்பு சீவித் தந்த
சித்தப்பனை நன்றியோடு நோக்கி
துண்டம் செய்து தரும் அம்மாவை
பக்தியுடன் வேடிக்கை பார்த்த அந்த நாள்

கணுவைக் கடிக்க முடியாமல் தவித்து
அண்ணனால் என்னை விட வேகமாகச்
சாப்பிட முடியுதே என்று கலங்கிய
அந்த நாள்

பொங்கல் நாளாம் நன்னாளாம்
என்றும் மனதை விட்டு அகலா
நன்னாளாம்

பண்டிகைக்கு இவ்வளவு பலம் உள்ளது
என்பதை வாழ்வின் பிற்பகுதியில்
துல்லியாமாகக் காண்கிறேன்
உங்களோடு பகிர்கிறேன்