Sunday, February 7, 2010

அன்றும் இன்றும்

ஐந்தாம் பருவத்திலே எனக்கு தினம்
சத்துணவு தந்த எங்கள் வீட்டுக் கோழியே

உன்னுடைய முட்டையல்லவா அன்று
என்னைப் பலப் படுத்தியது

மூன்று வருடம் எனக்கு பால் தந்து என்னைப்
பேணிக் காத்த எங்கள் வீட்டுப் பசுவே

உன்னுடைய பசும்பாலல்லவா இன்றும் என்னை
நோயிலிருந்து காத்துக் கொண்டிருக்கிறது

ஐந்தாம் பருவத்திலே கோழியை விரட்டி
எனக்கு வேடிக்கை காட்டிய எங்கள் வீட்டு சேவலே

இன்று எனக்கு நீ இல்லையே என ஆதங்கப்
படுகிறேன் தெரியுமா உனக்கு

எங்கள் வீட்டில் வண்ணக் களஞ்சியமாக
அணி வகுத்து ஓடித் திரிந்த கோழிக் குஞ்சுகளே

வண்ணங்களின் அடிப்படையை முதன் முதலில்
எனக்கு அறிமுகப் படுத்திய ஆசிரியர்கள் நீங்கள் தானே

ஐந்தாம் பருவத்திலே என்னைக் கவர்ந்த
எங்கள் வீட்டுக் கன்றுக் குட்டியே

உன்னைக் கண்கொட்டாமல்
பார்த்திருந்தன என் கண்கள் அன்று

உலகில் பெயர் போன இந்த அமெரிக்காவில்
உன் சகோதர சகோதரிகளைத் தினம்

காணும் பாக்கியம் எனக்கு இல்லையே
என்று ஏங்குகிறேன் இன்று

இன்று உங்களைப் போன்ற நண்பர்களைத் தேடி
விலங்குகள் பூங்கா செல்லும் என்னுடைய மாயச் செயலை

உங்களுக்கே அர்ப்பணித்து கம்ப்யூட்டர் மற்றும்
கத்தை கத்தை யான டாலர் நோட்டுக்களும்

நீங்கள் தரும் இன்பத்திற்கு நிகராகாது
என்று தம்பட்டம் அடித்து உங்களைக் கெளரவிக்கிறேன்

No comments: